diff options
| -rw-r--r-- | college2.tex | 6 | ||||
| -rw-r--r-- | college3.tex | 10 | ||||
| -rw-r--r-- | college4.tex | 6 |
3 files changed, 16 insertions, 6 deletions
diff --git a/college2.tex b/college2.tex index 3b19e56..d90ceb5 100644 --- a/college2.tex +++ b/college2.tex @@ -1,4 +1,6 @@ -\documentclass{article} +\documentclass[a4paper]{article} + +\usepackage{geometry} \usepackage{polyglossia} \usepackage{ucharclasses} @@ -32,5 +34,7 @@ Ook al hebben de auteurs verschillende standpunten, hun methode lijkt niet veel Ook maken beiden gebruik van kennis van de cultuur van het oude Nabije Oosten. Van Wolde schrijft bijvoorbeeld dat de slang `daar en elders tot symbool is geworden van de kennis over een zich steeds vernieuwd leven'. Zevit verwijst naar Mesopotamische symboliek wat betreft aardkluiten en vier (of twee) rivieren. +Wel lijkt Van Wolde meer aandacht te hebben voor het grote geheel van het verhaal, terwijl Zevit vooral bij losse zinnen blijft, en de betekenis van losse woorden probeert te achterhalen. + \end{document} diff --git a/college3.tex b/college3.tex index cc56ac4..ca135e4 100644 --- a/college3.tex +++ b/college3.tex @@ -1,5 +1,7 @@ \documentclass[a4paper]{article} +\usepackage{geometry} + \usepackage{polyglossia} \usepackage{ucharclasses} \setmainlanguage{dutch} @@ -31,15 +33,15 @@ \maketitle -Meyers laat al zien\footnote{Carol Meyers, \textit{Exodus}, pp.~70-71.} dat wanneer het in het verhaal voor de uittocht over het verharden van het hart van de Farao gaat, hier in het Hebreeuws twee verschillende werkwoordsstammen worden gebruikt: \hzk en \kvd. Het tweede woord wordt vaker gebruikt in dit verhaal, wat voor ironie zorgt: Mozes is `zwaar' van mond en tong (4:10) en vier tekenen worden `zwaar' genoemd (8:24, 9:3, 9:18, 10:14). Hieraan wil ik nog 14:18 toevoegen (`doordat Ik mij \emph{verheerlijken zal} aan Farao'). De eerste stam betekent letterlijk iets als `sterk worden', maar heeft niet de negatieve connotatie van hardvochtigheid die \kvd wel heeft. +Meyers laat al zien\footnote{Carol Meyers, \textit{Exodus}, pp.~70-71.} dat wanneer het in het verhaal van de uittocht over het verharden van het hart van de Farao gaat, hier in het Hebreeuws twee verschillende werkwoordsstammen kunnen worden gebruikt: \hzk en \kvd. Het tweede woord wordt vaker gebruikt in dit verhaal, wat voor ironie zorgt: Mozes is `zwaar' van mond en tong (4:10) en vier tekenen worden `zwaar' genoemd (8:24, 9:3, 9:18, 10:14). Hieraan wil ik nog 14:18 toevoegen (`doordat Ik mij \emph{verheerlijken zal} aan Farao'). De eerste stam betekent letterlijk iets als `sterk worden', maar heeft niet de negatieve connotatie van hardvochtigheid die \kvd wel heeft. Volgens Meyers kan het gebruik van twee stammen twee dingen indiceren: (1) dat het verhaal een compositie van verschillende literaire tradities is, of (2) artistieke vrijheid -- in beide gevallen impliceert het dat het verhaal een narratieve vertelling is, geen historische beschrijving. \medskip -Een overzicht van de gebruikte woorden is op zijn plaats: +Hierbij gaat Meyers voorbij aan het feit dat de twee woorden een net iets andere betekenis hebben. Om een beter begrip te krijgen van de woorden, wil ik de voorkomens van de twee stammen met elkaar vergelijken. Een overzicht van de gebruikte woorden is dus op zijn plaats: \begin{table}[h] - \centering\footnotesize + \centering \makebox[\textwidth][c]{ \begin{tabular}{l | l | l | l | l | l} Vers & Plaag & Vorm & Onderwerp & Object (het hart van \dots) & Gevolg / verklaring \\\hline @@ -64,7 +66,7 @@ Een overzicht van de gebruikte woorden is op zijn plaats: } \end{table} -Op het eerste gezicht lijkt er geen verband te bestaan tussen de stam van het werkwoord en het onderwerp. Maar dit blijkt toch niet helemaal te kloppen. In de drie gevallen dat Farao het onderwerp is (8:15, 8:32, 9:34) wordt \kvd in de Hifil gebruikt. De enige andere keer dat dit werkwoord in die stamformatie voorkomt is 10:1, waar `Ik' (JHWH) het onderwerp is. Dit is tevens de enige plaats waar JHWH onderwerp is en dit werkwoord wordt gebruikt; elders wordt \hzk of \ksh (volgens Meyers een alternatief voor \hzk van P) gebruikt. Interessant is dat in 10:1 het `Ik' expliciet is gemaakt: +Op het eerste gezicht lijkt er geen verband te bestaan tussen de stam van het werkwoord en het onderwerp. Maar dit blijkt toch niet helemaal te kloppen. In de drie gevallen dat Farao het onderwerp is (8:15, 8:32, 9:34) wordt \kvd in de Hifil gebruikt. De enige andere keer dat dit werkwoord in die stamformatie voorkomt is 10:1, waar `Ik' (JHWH) het onderwerp is. Dit is tevens de enige plaats waar JHWH onderwerp is en dit werkwoord wordt gebruikt; elders wordt \hzk of \ksh (volgens Meyers een alternatief voor \hzk van P) gebruikt. Interessant is dat in 10:1, net als in 4:21 en 7:3, het `Ik' expliciet is gemaakt -- bijvoorbeeld (10:1): \begin{quote} \RL{\ez{כִּֽי־\textcolor{red}{אֲנִ֞י} הִכְבַּ֤דְתִּי אֶת־לִבֹּו֙ וְאֶת־לֵ֣ב עֲבָדָ֔יו}} diff --git a/college4.tex b/college4.tex index 6485700..787136a 100644 --- a/college4.tex +++ b/college4.tex @@ -26,6 +26,10 @@ \maketitle +\begin{center} + \emph{Een thematisch overzicht van overeenkomsten en verschillen tussen Js.~1-12 en Ez.~1-10.} +\end{center} + \begin{description} \item[Straf] In beide boeken is het duidelijk dat JHWH komt om het volk te straffen. De volgende \emph{concrete} redenen (naast bv. het algemene `zij hebben Mij verlaten') worden gegeven (overeenkomsten zijn vetgedrukt): @@ -74,7 +78,7 @@ In Jesaja zijn zulke lange passages zonder tekenen van hoop moeilijker te vinden. In 5:8-24 komt zes keer `Wee hun die \dots' voor, maar dat is verenigbaar met idee{\"e}n over de rest van Isra{\"e}l omdat de straf niet categorisch toegepast lijkt te worden. \item[Negatief tegenover het het noorden] - Het is duidelijk dat beide profeten negatief tegenover het noordrijk staan. Jesaja schrijft dat God zich verheugt in de mannen van Juda (5:7, vergeleken met die van Isra{\"e}l) en wijdt een passage aan de val van Samaria, waaraan de leiders van het noorden schuld hebben (9:7-16, mogelijk verder). Ezechi{\"e}l moet 390 dagen op zijn zij liggen voor de 390-jarige zonde van Isra{\"e}l en maar 40 voor de 40-jarige zonde van Juda (4:4-6). + Het is duidelijk dat beide profeten negatief tegenover het Noordrijk staan. Jesaja schrijft dat God zich verheugt in de mannen van Juda (5:7, vergeleken met die van Isra{\"e}l) en wijdt een passage aan de val van Samaria, waaraan de leiders van het noorden schuld hebben (9:7-16, mogelijk verder). Ezechi{\"e}l moet 390 dagen op zijn zij liggen voor de zonde van Isra{\"e}l en maar 40 voor de zonde van Juda (4:4-6). \item[Symboliek] Beide boeken dragen sommige van hun visioenen op aan (symbolen uit) de natuur: Js.~1:2a, `Hoort, hemelen, en aarde, neig uw oor'; en Ez.~6:2-3a (JHWH spreekt), `Mensenkind, richt uw blikken op de bergen Isra{\"e}ls, profeteer tegen hen'. |