% vim: set spelllang=nl:
\section{Methode}
\label{sec:meth}
Om de betekenis van \snh{} te achterhalen kunnen we globaal gezien drie
verschillende methodes gebruiken. Allereerst zouden we \emph{diachronistisch}
naar verschillende bronnen kunnen kijken, zoals de Masoretische tekst, de
Septuaginta, of de Dode Zeerollen. Als blijkt dat er wijzigingen zijn gemaakt,
kan dit iets vertellen over keuzes die gemaakt zijn op het gebied van de
betekenis.

Een tweede manier zou zijn om te bekijken hoe de tekst door de loop der eeuwen
is ge{\"\i}nterpreteerd. Hier kijken we dus naar de
\emph{receptiegeschiedenis}.

De methode die we in dit artikel zullen gebruiken is echter die van het
\emph{synchronisch} tekstonderzoek. Hierbij nemen we de Masoretische tekst en
vragen we ons af wat het taalgebruik en de structuur van de tekst ons
vertellen. Een letterkundige aanpak zou inhouden dat we de structuur en vorm
van de tekst als verhaal, toespraak, argumentatie, etc.\ lezen. Wij kiezen
echter voor een taalkundige aanpak. Deze aanpak valt uiteen in drie
verschillende analyses.

De eerste is de syntactische analyse, waarbij we onderzoeken uit welke
elementen de tekst is opgebouwd. We benoemen werkwoordsvormen en delen de tekst
op in \emph{clauses}. Dit geeft ons inzicht in de structuur van de tekst.

Hierna volgt de semantische analyse. Daarin bekijken we welke woorden
belangrijk zijn in de tekst, wat voor thema's er spelen en wat voor semantische
velden we in de tekst kunnen vinden. Aan de hand hiervan kunnen we de betekenis
van woorden uit de tekst achterhalen.

De pragmatische analyse ten slotte probeert op basis van informatie over de
leef- en denkwereld van het originele publiek te formuleren hoe dat publiek de
tekst gelezen zou hebben, en daarmee hoe de schrijver de tekst bedoeld heeft.
Hierbij benoemen we profiel, basis en domein van de onderzochte
woorden~\citep[pp.~56--59]{reframing}.